In Australië zijn er drie verschillende bestuurlijke niveaus. Bovenaan staat het federale bestuur, gevolgd door de zes staten en twee territoria en onderaan staan de 700 lokale overheidsinstanties. Ondanks dat de staten en territoria ieder zijn eigen bestuur heeft, heeft het land één nationale regering. Het systeem is gebaseerd op de liberaal-democratische traditie. (Australia.com, 5 juni 2014)
Australië heeft een parlementaire monarchie in het Brits gemenebest als staatsvorm, wat inhoudt dat Queen Elizabeth II staatshoofd van Australië is. Queen Elizabeth II benoemt een gouverneur-generaal die in Australië haar functie kan overnemen. De gouverneur-generaal benoemt de ministers op advies van de minister-president. Net zoals in Nederland heeft Australië een minister-president en worden de verschillende staten vertegenwoordigd door premiers. (Australia.com, 5 juni 2014)
Het politieke stelsel lijkt op die van Nederland. Australië is een federale staat waar de bevolking het parlement verkiest. Het Australische politieke stelsel bestaat uit twee kamers, een huis van afgevaardigden (150 zetels) en een senaat (76 zetels). De Commonwealth is de nationale regering van Australië wat vergelijkbaar is met het Nederlandse kabinet en bevindt zich in de hoofdstad Canberra. Hier wordt de grondwet opgesteld, die voor heel het land geldt. Deze worden over het algemeen gevormd door de twee politieke groeperingen, namelijk de coalitie van de Liberal Party en de kleinere National party en de Australian Labor Party. De staten en territoria zijn verantwoordelijk die niet zijn toegewezen aan het federale bestuur. Per staat en territoriais er een regionale regering opgesteld, die vergelijkbaar is met de Provinciale Staten in Nederland. De regering van welke staat bestaat uit een premier en een parlement, met hun eigen grondwet. De grondwetten van elke staat mogen niet tegenstrijdig zijn met de nationale eisen. In Nederland heeft iedereen boven de 18 jaar stemrecht, maar in Australië heeft iedereen boven de 18 jaar stemplicht. (M. den Teuling en D. Boer, 5 juni 2014)
Economie
Australië heeft te maken met een vrije markteconomie met minimale overheidsbemoeienis. Dit betekend dat de prijzen door vraag en aanbod tot stand komen. Australië is een zeer welvarend land, uit gegevens van 2013 had het land een inkomen per hoofd van de bevolking van $43.000 per jaar. De welvarendheid van de economie is vooral te danken aan de mijnbouw. Australië is rijk aan verschillende delfstoffen, waardoor nu 40% van de totale exportwaarde afkomstig is van deze mijnbouwproducten. Om een paar voorbeelden te noemen, in Northern Territory bij Mary Kathleen en in New South Wales bij Radium Hill zijn grote voorraden aan uraniumerts gevonden. Daarnaast zijn in Western Australia hoogwaardige ijzerertsreserves gevonden en in Bass Strait is een belangrijk aardolieveld ontdekt dat ervoor zorgde dat Australie voor 70% zelfvoorzienend is wat betreft aardolie. Ook is Australië een belangrijke producent van o.a.: zirkoon, rutiel, bauxiet, lood en zink.
Naast de mijnbouw speelt ook de agrarische sector een belangrijke rol binnen de Australische economie. Met name de schapenteelt is erg belangrijk voor de Australische economie. 95% van de wol wordt geëxporteerd en met een schapenstapel van 150 miljoen dieren is Australië de grootste wol producent ter wereld. Japan, Frankrijk en Duitsland zijn de belangrijkste afnemers van de Australische wol. Deze wol is afkomstig van de Merino-schaap of ook wel Wolmerino genoemd, zie figuur 2.
 |
| Figuur 2: Merino-schaap met lammeren Bron: VSS, 5 juni 2014 |
De schapen worden voornamelijk gehouden in de steppengebieden van Oost- en West-Australië. Voor de schapenteelt zijn vele waterputten geslagen in deze gebieden. De kwaliteit van de wol is van goede kwaliteit, het Merino-schaap produceert ongeveer 5 kilogram wol wat een zeer hoge productie is. Het scheren van de schapen wordt gedaan door een streng besloten beroepsgroep.
Rundveeteelt wordt in Australië als minder belangrijk beschouwt. In Queensland, Northern Territory en South Australia vindt deze teelt voornamelijk plaats. In Victoria heerst de melkveehouderij, in combinatie met grote boter- en kaasproductie. Naast de melkveehouderij, is ook de lamsvleesproductie in zowel Victoria als New South Wales erg van belang. (A. Verrijp en G. Willems, 5 juni 2014)
Bronnen:
- Teuling, M. den en D. Boer (z.d.) Landenonderzoek Australië. [www.document] <http://nl.scribd.com/doc/57742479/Landenonderzoek-Australie>. Geraadpleegd: 5 juni 2014.
- Australia.com (2014). Steden, staten en gebieden. [www.document] <http://www.australia.com/ned/about/key-facts/cities-states-territories.aspx>. Geraadpleegd: 5 juni 2014.
- VSS (2014). Wolmerino. [www.document] <http://www.vssschapen.nl/pages/overzicht/wolmerino.php>. Geraadpleegd: 5 juni 2014.
- Verrijp, A. en G. Willems (2014). Australië, Economie. [www.document] <http://www.landenweb.net/australie/economie/>. Geraadpleegd: 5 juni 2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten